Ρήμαν, Καρλ Βίλχελμ Γιούλιους Χούγκο

Riemann1849 – 1919). Γερμανός μουσικολόγος. Ήταν καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Λιψίας (από το 1901), διευθυντής του Μουσικού Ινστιτούτου που ίδρυσε ο ίδιος (από το 1908) και διευθυντής του Ινστιτούτου Μουσικής Επιστήμης (1914). Ο Ρ. ασχολήθηκε με όλα τα είδη της μουσικής, καθώς και με την ιστορία της, τη μουσική αισθητική και τη μουσικοκριτική. Για την ανάλυση των μουσικών έργων χρησιμοποιούσε στοιχεία της φυσιογνωσίας για να εξηγήσει διάφορα φαινόμενα της αρμονίας, του ρυθμού, της μουσικής μορφής και της ρυθμικής αγωγής. Το όνομά του συνδέεται με την ανάπτυξη της λεγόμενης «λειτουργικής θεωρίας» που καθιερώθηκε στη μουσικολογία. Με βάση τις απόψεις του Ζ.Φ. Ραμό, επεξεργάστηκε το σύστημα της λειτουργίας των συγχορδιών. Τα έργα του πλούτισαν τη μουσικολογία με σημαντικά θεωρητικά συμπεράσματα, τα οποία όμως φανερώνουν την περιορισμένη θετική μεθοδολογία του συγγραφέα και, πολλές φορές, την έλλειψη γνήσιας ιστορικής αίσθησης. Από τα πολυάριθμα έργα του Ρ. σημαντικότερα θεωρούνται το Μουσικό Λεξικό (1882), έργο που γνώρισε πολλές εκδόσεις και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και ο Οδηγός της ιστορίας της μουσικής (5 τόμοι, 1901-1913).